التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن ؛ ؛ ص87
42- قال: حدّثنا داود بن عبد الجبّار الکوفی عن سلمة بن مجنون، قال: سمعت أبا هریرة یقول: کنت فی بیت ابن عباس، فقال: اغلقوا الباب، ثمّ قال: هاهنا من غیرنا أحد؟ قالوا: لا، و کنت فی ناحیة من القوم، فقال ابن عباس: إذا رأیتم الرایات السود تجیء من قبل المشرق فأکرموا الفرس؛ فإنّ دولتنا فیهم.
________________________________________
ابن طاووس، على بن موسى، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن المعروف بالملاحم و الفتن، 1جلد، مؤسسة صاحب الأمر (عجل الله تعالى فرجه الشریف) - قم، چاپ: اول، 1416ق.
ر «3».
______________________________
(1) فی الأصل: عن أبی المغیرة. و هو سند الحدیث الوارد فی فتن ابن حمّاد قبل هذا الحدیث، أی: رقم 570، و ما أثبتناه من المصدر.
(2) الفتن 1: 209/ 571.
(3) الفتن 1: 210/ 573، و عنه کنز العمّال 11: 283/ 21530.
________________________________________
ابن طاووس، على بن موسى، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن المعروف بالملاحم و الفتن، 1جلد، مؤسسة صاحب الأمر (عجل الله تعالى فرجه الشریف) - قم، چاپ: اول، 1416ق.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص331
چهار خصلت قلب را فاسد مىکند و نفاق را رشد مىدهد
63- موسى مروزى از امام کاظم (ع) نقل مىکند که پیامبر خدا (ص) فرمود: چهار چیز قلب را فاسد مىکند و نفاق را در دل مىرویاند همان گونه که آب درخت را مىرویاند: شنیدن لهو و دشنام دادن و رفتن به در پادشاه و جستن صید.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال ؛ ج1 ؛ ص227
أربع خصال یفسدن القلب و ینبتن النفاق
63- حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ رَوَى الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ مُوسَى الْمَرْوَزِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَرْبَعٌ یُفْسِدْنَ الْقَلْبَ وَ یُنْبِتْنَ النِّفَاقَ فِی الْقَلْبِ کَمَا یُنْبِتُ الْمَاءُ الشَّجَرَ اسْتِمَاعُ اللَّهْوِ وَ الْبَذَاءُ «2» وَ إِتْیَانُ بَابِ السُّلْطَانِ وَ طَلَبُ الصَّیْدِ.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على، الخصال، 2جلد، جامعه مدرسین - قم، چاپ: اول، 1362ش.
الخصال ؛ ج1 ؛ ص228
أربع خصال یمتن القلب
65- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَرْبَعٌ یُمِتْنَ الْقَلْبَ الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ وَ کَثْرَةُ مُنَاقَشَةِ النِّسَاءِ یَعْنِی مُحَادَثَتَهُنَّ وَ مُمَارَاةُ الْأَحْمَقِ تَقُولُ وَ یَقُولُ وَ لَا یَرْجِعُ إِلَى خَیْرٍ أَبَداً وَ مُجَالَسَةُ الْمَوْتَى فَقِیلَ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ مَا الْمَوْتَى قَالَ کُلُّ غَنِیٍّ مُتْرَفٍ.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على، الخصال، 2جلد، جامعه مدرسین - قم، چاپ: اول، 1362ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص333
چهار خصلت دل را مىمیراند
65- مسعدة بن صدقه از امام صادق (ع) و او از پدرانش نقل مىکند که پیامبر خدا (ص) فرمود: چهار چیز دل را مىمیراند: گناه روى گناه و کثرت صحبت کردن با زنان و جدال با احمق که تو مىگویى و او مىگوید و هرگز به سوى خیر برنمىگردد، و همنشینى با مردگان. گفته شد: یا رسول الله مردگان کیانند؟ فرمود: هر ثروتمند خوش گذران و کامجو
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص333
چهار چیز از طبّ بىنیاز مىکند
67- اصبغ بن نباته از امیر المؤمنین (ع) نقل مىکند که به پسرش حسن فرمود:
فرزندم، آیا به تو نیاموزم چهار خصلتى را که با آن از طلب بىنیاز شوى؟ عرض کرد:
آرى یا امیر المؤمنین، فرمود: بر سر غذا منشین مگر اینکه گرسنه باشى و از سر غذا برنخیز مگر اینکه اشتهاى آن را داشته باشى (سیر نخورى) و غذا را خوب بجوى و هر گاه که خواستى بخوابى به مستراح برو. اگر اینها را به کار بردى از طبّ بىنیاز خواهى شد.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص335
چهار کس فورا مجازات مىشوند
71- عبد الله بن بکیر از پدرش و او از امام باقر (ع) نقل مىکند که فرمود: چهار کس فورا مجازات مىشوند: مردى که تو به او نیکى کردى و او در برابر نیکى تو با بدى مقابله کرد، و مردى که تو به او ستم نکردى ولى او به تو ستم کرد و مردى که با او در باره چیزى پیمان بستى ولى تو به او وفا کردى و او به تو خیانت کرد و مردى که پیوند خویشاوندان خود را حفظ مىکند ولى آنها از او قطع مىکنند.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص337
چهار چیز است که یکى از آنها وارد خانهاى نمىشود مگر اینکه آن خانه خراب مىگردد
73- موسى بن قاسم با سند خود از على (ع) نقل مىکند که فرمود: چهار چیز است که یکى از آنها وارد خانهاى نمىشود مگر اینکه آن خانه خراب مىگردد و آباد نمىشود: خیانت و دزدى و خوردن شراب و زنا.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص351
چهار چیز علامت بدبختى است
96- سکونى از امام صادق (ع) و او از پدرانش، از على (ع) نقل مىکند که پیامبر
الخصال / ترجمه جعفرى، ج1، ص: 353
خدا (ص) فرمود: از نشانههاى شقاوت، خشکى چشم و قساوت قلب و شدّت حرص در طلب روزى و اصرار بر گناه است.
97- انس بن محمد ابو مالک از پدرش و او از امام صادق (ع) و او از پدرش و جدش از على (ع) نقل مىکند که پیامبر خدا (ص) فرمود: یا على چهار خصلت از شقاوت است: خشکى چشم و قساوت قلب و آرزوى دور و دوست داشتن جاودانگى در دنیا.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص351
هنگامى که چهار چیز شایع شود، چهار چیز آشکار گردد
95- عبد الرحمن بن کثیر از امام صادق (ع) نقل مىکند که فرمود: هنگامى که چهار چیز شایع شود چهار چیز آشکار گردد: وقتى زنا شایع شود زلزله پدید آید، وقتى زکات داده نشود چارپایان تلف شوند، وقتى حاکم در قضاوت خود ستم کند آسمان از باریدن مىایستد، وقتى پیمان ذمّه (پیمانى که طبق آن به کافران امان داده شده) شکسته شود مشرکان بر مسلمانان غلبه کنند.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج1 ؛ ص355
نهى از رفاقت و برادرى با چهار نفر
100- سدیر صیرفى از امام باقر (ع) نقل مىکند که فرمود: به چهار کس نزدیک مشو و با آنان برادرى مکن: احمق و بخیل و ترسو و دروغگو. احمق مىخواهد به تو سود برساند ولى به تو زیان مىرساند، و بخیل از تو مىگیرد و به تو نمىدهد، و ترسو (به هنگامى که به وجود او نیاز باشد) از تو و پدر و مادرش مىگریزد و دروغگو راست هم بگوید سخنش پذیرفته نمىشود.
________________________________________
ابن بابویه، محمد بن على - جعفرى، یعقوب، الخصال / ترجمه جعفرى، 2جلد، نسیم کوثر - قم، چاپ: اول، 1382ش.
التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن ؛ ؛ ص89
لا نصرها اللّه «2».
الباب 36 فیما ذکره نعیم بن حمّاد من حدیث الترک و الزنج.
47- حدّثنا نعیم عن الولید بن مسلم و رشدین عن ابن لهیعة عن أبی قبیل عن أبی رومان عن علیّ بن أبی طالب، قال: «إذا رأیتم الرایات السود فالزموا الأرض، فلا تحرّکوا أیدیکم و لا أرجلکم، ثم یظهر قوم صغار لا یؤبه لهم، قلوبهم کزبر الحدید، أصحاب الدولة، لا یفون بعهد و لا میثاق یدعون إلى الحقّ و لیسوا من أهله، أسماؤهم الکنى، و نسبتهم القرى، شعورهم مرخاة کشعور النساء حتى یختلفوا فیما بینهم، ثم یؤتی اللّه الحقّ من یشاء»
________________________________________
ابن طاووس، على بن موسى، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن المعروف بالملاحم و الفتن، 1جلد، مؤسسة صاحب الأمر (عجل الله تعالى فرجه الشریف) - قم، چاپ: اول، 1416ق.
