پیش از تبیین اینکه وضع در حروف عام و موضوع له خاص مىباشد، چند نکته را (چنانچه از عبارت کتاب استفاده مىشود) باید در نظر داشته باشیم:
نکته اول: معنى حروف همان نسبتها و ربطهایى است که فى ما بین دو چیز وجود دارند و قوام وجودى آنها وابسته به طرفین نسبت، مىباشد و بدون طرفین هرگز وجود نخواهند داشت، مثلا «فى» در زید فى الدّار همان نسبت و ربط ظرفى اى مىباشد که بین (زید) و (دار) برقرار است، معنى (من) در سرت من البصرة الى الکوفة همان نسبت ابتدایى است که بین سیر و بصره موجود است، معنى «الى» همان نسبت انتهایىاى است که بین سیر و کوفه موجود است.
